Z tym wspieraniem się to różnie bywa. Zazwyczaj między ludźmi stają własnie pieniądze i ostatecznie to one niszczą związki, małżeństwa, rodziny. A w dzisiejszych czasach materializm to istna epidemia.

Całe szczęście ja nie mam tego problemu :) Jestem biedna jeśli chodzi o kwestię posiadania pieniędzy, ale bogata w uczucia :) Dla mnie liczy się człowiek, nie jego dobra materialne :) Ale fakt jestem już wymierającym gatunkiem :p

Kwestie materialne już dwa razy przeżyłem i po moich doświadczeniach (i doświadczeniach moich znajomych) muszę stwierdzić, że kobiety potrafią być bezwzględne. Odnoszę wrażenie że o wiele okrutniejsze od facetów.
Aczkolwiek gdzieś tam mi się jeszcze tli nadzieja że skoro ja nie jestem materialistą to być może są i takie kobiety- niestety jeszcze nie spotkałem. Więc rzeczywiście musi to być gatunek albo na wymarciu albo już mitologiczny.

Życzę Ci tego, żeby na Twojej drodze stanęła ta bezinteresowna dinozaurzyca pełna uczuć i żebyś był z nią szczęśliwy :D Pozdrawiam :)

Dziękuję.
Myślałem że jest źle, ale jest dobrze, o wiele lepiej niż myślałem. Bo coś sobie własnie uzmysłowiłem.
Fajnie jest mieć kogoś, ale o wiele ważniejsze żeby czuć się szczęśliwym z sobą samym. Niestety nie zawsze to jest możliwe i co dla mnie na tą chwilę jest najważniejsze- również i to należy zaakceptować :)
Pozdrawiam.

Trudno jest być szczęśliwym z sobą samym, myślałam, że to niemożliwe, ale z czasem powolutku okazało się to takie naturalne :) Nie zawsze jest różowo, ale człowiek nie sznurek - wszystko wytrzyma :D :p

Wiem że trudno, ale okazuje się że nie ma sensu na siłę takiego stanu utrzymywać. Etapy zobojętnienia a nawet depresji są jak najbardziej potrzebne bo pozwalają się zdystansować od ograniczeń jakimi są zbyt silne przywiązania (wg Łazariewa, ale nie tylko wg niego). Wydarzenia mają strukturę falową. Musi być gorzej żeby mogło być lepiej o ile wyciągniemy z tego prawidłowe wnioski.